ALEGACIÓNS ao proxecto de rexeneración das marismas do Rio Belelle – (Agosto 2007)

Proposta de modificacións ante o Proxecto de Decreto polo que se regulan os humedais protexidos

Colaboración no dominical "NORDESÍA" (Diario de Ferrol) - (26 agosto 2007)

Artigo: "UN OSO NA BEIRA DA ESTRADA"

Texto: Yosy

Fotos: Yosy - BBC

Colaboración no dominical "NORDESÍA" (Diario de Ferrol) - (19 - agosto - 2007)

Artigo: “NEBRIA DAS DUNAS”

Texto y fotos: Andrés Leal Viñas

Un OSO na beira da estrada – (Agosto 2007)

Apareceu nos primeiros días do mes de agosto, tirado no bordo dunha estrada secundaria do Concello de Foz, entre o lixo que alguén deixou nunha escombreira que os galegos facemos con tanta frecuencia nos montes. Podería levar alí uns cantos días xa que o cadáver iniciara xa a descomposición. Ulía fortemente e o Concello decidiu darlle sepultura case no mesmo lugar, mesturado co lixo e cos restos do entullo.

A noticia saíu na prensa neses días e logo caeu no silencio. Que facía un oso na costa luguesa?. Que triste maneira de acadar para semellante animal e para calquera!.
Deixo para outro lugar e tempo relatar os diferentes pasos que seguimos dende a SGHN para poder recoller o corpo e traelo para Ferrol, aínda que si aproveitamos para agradecer ás diferentes autoridades as facilidades que nos deron en todo momento. Tivemos que acudir dende a o Concello de Foz ata a Dirección Xeral de Conservación da Natureza, pasando polo SEPRONA e por uno dos técnicos que actualmente traballan na nosa comunidade no estudio do Oso Pardo.

Porque esa era unha posibilidade, xa que as noticias que nos chegaban falaban dun animal de gran tamaño, algo que quedou descartado nada máis atopar o cadáver.
O oso está nestes momentos nunha sepultura controlada, esperando que o tempo nos deixe comprobar o seu esqueleto limpo, que primeiro nos aportará datos concluíntes sobre a súa determinación e a vida que levou, para logo formar parte do noso “Museo da Natureza”.
Cando levantamos a terra e deixamos a descuberto o corpo, cunha pelaxe que caía en guedellas nada máis tocala, atopamos un osiño macho, máis ben pequeno, lonxe do anunciado gran animal.

Determinouse provisionalmente que se trata dun OSO NEGRO ASIÁTICO (Ursus thibetanus ou Selenarctos thibetanus), chamado tamén Oso do Himalaya e Oso Lunar, animal orixinario dos bosques de Asia Oriental, especialmente das zonas de montaña. Cunha lonxitude máxima de 1,9 metros no macho e un peso máximo tamén de 200 quilos. Animal áxil que trepa con facilidade ás arbores, a gran altura onde descansa frecuentemente. Mantense máis tempo que outros osos en posición bípede, algo que desafortunadamente motivou que fose utilizado para espectáculos e circos.

E esa é moi probablemente a orixe deste oso. Algún dos circos que durante o mes de xullo pasaron pola Mariña lucense. Triste vida a destes animais, cuxa vida transcorre prisioneira en gaiolas e sufrindo malos tratos e violencia para que, vestidos con ridículas roupaxes, bailen sobre patíns e monten en bicicletas para a diversión dos humanos. Carentes de coidados, hixiene, atencións e vida digna para a súa especie, cando xa non lles serven para o entretemento acadan os seus días vendidos a cotos de caza para que os matóns de campo adestren os seus penosos instintos, en zoolóxicos cutres e de calquera outra ruín maneira.

Igual de miserable é a vida nos seus países de orixe, xa que en todos eles sofren persecución, especialmente en China, onde o seu corpo se utiliza na menciña tradicional. Os chinos manteñen a estes animais en gaiolas de tamaño minúsculo, como se fosen galiñas poñedoras, sacándolles cada día en vivo parte da vesícula biliar. Nalgúns outros países como Pakistán, chegaron a utilizarse en pelexas con cans de presa.

A dura relación destes animais co home unido á ameaza que supón a perda de hábitats pola alteración das masas boscosas fixeron do Oso Negro Asiático un animal en perigo, considerado pola IUCN como “VULNERABLE” e “EN PERIGO CRÍTICO” a subespecie ursus Thibetanus ssp. Gedrosianus de Irán e Pakistán. Figura tamén no Apéndice I do CITES dende 1979.
O feito de que este animal procedera dun circo non aparta a súa importancia como especie protexida e aínda que lamentamos que no noso País non haxa unha regulamentación que limite as actuacións do circo con animais, as regule e controle, a lo menos esperamos que se aclaren as circunstancias da súa morte e orixe concreto deste pobre animal que rematou nunha toxeira mesturado co lixo, nun eucaliptal da nosa Comunidade.
(Texto: Yosy)

Carballeira de MENÁNCARO – Un final feliz – (Agosto 2007)

O Concello de Ferrol iniciou o venres, 3 de agosto e nun Pleno Extraordinario, o proceso de anulación do proxecto de urbanización da Carballeira de Menáncaro, aprobado polo anterior executivo e no que se pretendía construír un hotel e unha urbanización con máis de 60 chalés.
A Xunta de Galicia resolvera no mes de xullo requirir ao Concello para que nun prazo dun mes, anulase o acordo de aprobación definitiva do plan e se sometese á avaliación ambiental esixida pola lei.
A actual corporación pretende ademais revisar o Plan Xeral de Ordenación para dotar a Menáncaro de protección que impida calquera outro intento de urbanización.
Con esta anulación ponse fin a anos de mobilización dos veciños de Menáncaro e de grupos ecoloxistas que como a SGHN fixeron fronte ao proxecto de sectorización desta carballeira e ven a demostrar que as loitas contra os delictos e as decisións equivocadas, aínda que duras e minoritarias, as veces rematan felizmente. O noso desexo é que se espalle o exemplo.

-------

Rexeitamento de España á matanza de focas - (15 agosto 2007)

Noticia publicada na páxina

http://www.zonaverde.info/

o día 15 de agosto de 2007.

"El Gobierno planteará la problemática relacionada con las matanzas de focas en próximas cumbres bilaterales con el ejecutivo canadiense, según consta en una respuesta parlamentaria al diputado socialista Francisco Garrido Peña.
Entre las medidas tomadas hasta ahora por el Gobierno respecto a esta cuestión se encuentran la prohibición de la importación y la comercialización de pieles blancas de crías de foca (hasta dos semanas de edad) o productos producidos con estas. Además, deja abierta la posibilidad de cerrar el comercio de partes y derivados de las focas.
Por su parte, la Embajada de Canadá ha respondido a las quejas expuestas por el Gobierno señalando que la población de focas en su país se ha triplicado desde los años 60, llegando a los 6 millones de ejemplares, con lo que la supervivencia "no está en modo alguno amenazada".
Por otra parte, afirman que estos animales son la principal fuente de ingresos de muchas comunidades aisladas del país, que aprovechan la piel, carne y aceite proporcionada por las focas. Además, añaden, "los animales no se despellejan vivos como se denuncia, y el garrote usado es menos cruel que la muerte provocada en mataderos comerciales.
Por otra parte, el Gobierno defiende su compromiso con el uso responsable de los recursos biológicos sin poner en peligro la supervivencia de especies silvestres, entre las que se encuentran los mamíferos marinos como la foca monje 'Monachus monachus' especie de foca natural de la península y en torno a la que existen varios acuerdos de protección nacional e internacional."

----

TARTARUGAS MARIÑAS COMÚNS (Caretta caretta) en Cabo Verde (Xullo e Agosto 2007)

Dúas socias da SGHN, Sonia Aguiar e Laura Carquijero, participaron este verán no proxecto de protección da Tartaruga Mariña Común (Caretta carretta) nas illas de Cabo Verde, onde se atopa unha das máis importantes colonias de cría desta especie. Un campamento de traballo para o estudio da reproducción das Tartarugas, promovido polo Goberno de Cabo Verde, o das Illas Canarias, Universidade das Palmas e a EU.
SONIA e LAURA relatan as súas experiencias nas illas africanas nas páxinas do dominical do Diario de Ferrol, “NORDESÍA”.

-----

Publicación no dominical "NORDESIA" (Diario de Ferrol) - Viaje a Cabo Verde "TARTARUGAS BOBAS"

ASTRONOMÍA – Chuvia de estrelas das Perseidas – Esmelle (12 agosto 2007)

O Domingo 12 de agosto, realizouse a observación das “Bágoas de San Lorenzo”, organizada pola sección de Astronomía da SGHN. A cita foi na praia de Esmelle, ata onde se achegaron máis de duascentas persoas para contemplar sobre a area a chuvia de estrelas das Perseidas, visibles este ano dende o 23 de xullo ata o 22 de agosto. A noite do 12 ao 13 de agosto foi elixida para esta concentración de afeccionados á astronomía, por se-la rexistra unha maior cantidade de meteoros por hora, cun cálculo de 50 a 80.
Nun ceo despexado, puidéronse ver estes pequenos fragmentos, como un grao de arroz, restos de materia do cometo 109P/Swift-Tuttle, que pola atracción gravitatoria da terra entran en contacto coa nosa atmosfera.

Colaboración no dominical "NORDESÍA" (Diario de Ferrol) - (12 agosto 2007)

Artigo: "QUE FACEMOS COAS PILAS?"

Texto e fotos: Yosy

Colaboración no dominical "Nordesía" (Diario de Ferrol) -

Artigo: "UNLLA DE GATO"

Texto e fotos: Yosy