23.7.08

"Casa do Coronel" - Obras de novo

Durante todo este mes de xullo están a realizarse obras na "Casa do Coronel", a que desexamos sexa a nova sede para a SGHN e o seu "Museo da Natureza", despois de máis dun ano de abandono das mesmas.
Toda a actuación refírese, polo momento, a completar a reforma do que vai ser a sala de exposicións, no primeiro andar do edificio, así como á preparación da instalación do ascensor.

Etiquetas: ,


Etiquetas:

16.7.08

Formación para restauración de esqueletos en Doñana – (6 – 12 Xullo 2008)








A principios do mes de xullo, membros da Sección do “Museo da Natureza” da SGHN se desprazaron ata Doñana para recibir un curso de restauración e reproducción de esqueletos e dermoplastias. A formación foi impartida pola Empresa “DNA – Dermoplastias” que participou moi directamente na creación do “Museo del Mundo Marino” de Matalascañas.
As ensinanzas recibidas durante a semana que durou o curso nos axudarán a afrontar, cunha maior base técnica, a realización das próximas obras que incrementarán o noso “Museo da Natureza”.
Neste intre tan só precisamos un lugar onde expoñer o activo presente e os proxectos de futuro, o tan desexado e longamente esperado novo edificio da “Casa do Coronel”, que se presenta como un camiño pechado de silvas, onde é imposible chegar.
--------

Etiquetas:

4.7.08

MUSEO DA NATUREZA” – HOXE PECHAMOS POR DERRUBE - (4 de xullo de 2008)







Hoxe cando chegamos á Sociedade moi cedo para atender á Tartaruga Mariña que temos en recuperación, nos atopamos que parte do teito do local caeu durante a noite enchendo de cascotes unha zona da exposición.
Avisados os bombeiros e trala evaluación da situación, entendemos que debemos pechar a exposición por seguridade. Dóenos profundamente ter que tomar esta decisión, precisamente no inicio do verán, cando se recibe un maior número de visitantes, pero o noso vello local vaise morrendo e o fai derrumbándose pouco a pouco sobre as nosas cabezas. Non podemos poñer en perigo as vidas daquelas personas que se achegan a contemplar o que se conseguiu co esforzo e o traballo de naturalistas e científicos ó longo de máis de trinta anos
Mantivemos aberto o noso Museo durante todos estes anos, a pesar de todas as incidencias, accidentes e inconvenientes que foron xurdindo. A pesar tamén do nulo interese que os nosos gobernartes teñen pola cultura en xeral e pola que nos ofrecemos en particular.
Do noso caso, pódese dicir que ninguén ten máis que ofrecer que reciba menos. Menos apoios económicos, de infractutura e nin tan siquera morais.
Vivimos na ignorancia total coa resposta cotián de que non hai cartos, a lo menos non os hai para nos.
Así é que hoxe, 4 de xullo de 2008, pechamos tristemente cara ao público o que foi e segue a ser o noso orgullo, o Museo de Historia Natural máis completo de Galicia.
------------

Etiquetas:

PUBLICADO EN... “El Eume, el pH, el reo y...” (La Voz de Galicia) – Xuño 2008


Son moitas as noticias que día a día chegan relacionadas co Río Eume e os desgraciados sucesos que están a acontecer, nada estraño se temos en conta a cantidade de agresións que este ecosistema natural de gran valor está a sufrir de cotío, moitas delas denunciadas pola SGHN e por outros grupos naturalistas e ecoloxistas en varias ocasións.
A actualidade está repleta de informacións, moitas delas autorizadas e ligadas á Administración, que nos insisten que o que vai ser o gran lago de As Pontes se está a encher xa, dunha forma directa nestes momentos coa auga do Eume. ¿Que ten que ver esta afirmación, se é certa, co estado actual do Eume?. ¡Quén o sabe!. Parece que ninguén.
O tema é moi preocupante e delicado e existen varias liñas de opinión entre técnicos e científicos autorizados que tentan explicar este desastre que está a sufrir o río, máis se cabe por tratarse do Eume. O tema vai para longo e teremos moito tempo por diante para dar forma a esta morte anunciada. Hoxe, destacamos este articulo firmado por Senén Paz Abuín e publicado no diario “La Voz de Galicia”:

“No me gusta escribir sobre un determinado tema si considero que no estoy suficientemente documentado, pero también es cierto, al menos hasta donde mis recuerdos de religión alcanzan, que las obras de misericordia nos invitan a dar de beber al sediento, dar de comer al hambriento y … enseñar al que no sabe.
Que yo sepa, la Administración no está excluida de un razonable cumplimiento de estos preceptos, por tanto y en mi condición de ciudadano votante de esta comunidad, les haré tres preguntas, con un denominador común: ¿qué efecto tiene una elevada acidez mantenida en un largo tramo del río Eume sobre la flora y la fauna del río, sobre el hormigón de la presa de Capela y en la disolución de compuestos o elementos químicos (por ejemplo metales) que a determinadas concentraciones pueden no ser aptos para el consumo humano si se insertan en la cadena alimentaria?.
Intuyo, en parte gracias a la nula información que le están facilitando al pueblo (ni siquiera sabemos el origen del bajo pH), que el marronazo que tiene encima de la mesa la Administración con este tema es indigerible. La pasada semana me acerqué al Eume (coto de Ombre) y tomé muestras de agua en diferentes puntos (desde Caaveiro hasta la Alameda) para algunas determinaciones analíticas, y ciertamente el valor de pH próximo a cinco es coincidente con otras informaciones, si bien disminuye a medida que ascendemos desde aproximadamente 5 en la Alameda hasta 4,6 en Caaveiro (cabe recordar que a pesar de su aparente inocencia numérica, la escala de pH tiene una profunda incidencia sobre el valor de la medida que representa. Por ejemplo, un pH 6, significa que la acidez es diez veces superior al agua pura o neutra (pH 7); pH5, cien veces superior; pH 4, mil veces, y así sucesivamente).
El domingo día 22 me fui a tomar una muestra de agua al río del Chamoselo a su paso por As Pontes, a unos 50 metros de la desembocadura en el Eume: ¡qué horror! pH 3,1. Habida cuenta del importante caudal del río, especialmente tras el reciente período lluvioso, el tiempo que lleva en estas condiciones (según mis informaciones, varios meses) y asumiendo que sea el único aporte de ácido al Eume, me pregunto ¿cuántos millones de litros, tendremos en stock en el embalse de Capela con valores de pH, presumiblemente variables en función de la profundidad, incompatibles con casi todo aquello que nos preocupa?.
Quiero pensar que afirmaciones que voy leyendo, aunque atribuibles, no pertenezcan a la Administración. No podemos seguir oyendo que las truchas no mueren (algo que según mis informaciones es rotundamente falso), que el cambio de medio y/o de pH favorece la aparición de enfermedades oportunistas, que no existe ninguna relación entre As Pontes y la mortandad de reos, que si el efecto decantador del embalse (¿nos pueden explicar en qué se traduce?; por favor, cuantifiquen).
Señores, la realidad es como sigue. Un importante curso de agua, el río Eume, atraviesa un parque natural con un pH próximo a cinco, lo que supone una acidez cien veces superior a la del agua pura y de origen desconocido. Se está produciendo una elevada mortandad de reos (yo creo que la práctica totalidad de los reos que entran mueren al cabo de poco tiempo) y desconocemos todos los aspectos toxicológicos. La Administración tiene la obligación de ofrecernos una información fiable de los hechos y un plan de actuación. Esperamos su respuesta". (Senén Paz Abuin)

Etiquetas:

1.7.08

DISPOSICIÓN LEGAL: Creación do Inventario de humidais de Galicia e réxime xurídico (DOG – 25 xuño 2008)


Publicado do DIARIO OFICIAL DE GALICIA núm. 122, de 25 de xuño de 2008


Decreto 127/2008 de 5 de xuño
Desenvolvemento do réxime xurídico dos humidais protexidos e se crea o Inventario de humidais de Galicia.

O Decreto no seu artigo 4º-capítulo II define o concepto de “humidal protexido” como:
“As extensións de marismas, pantanos, turbeiras ou superficies cubertas de auga, sexan estas de réxime natural ou artificial, permanentes ou temporais, estancadas ou correntes, doces, salobres ou salgadas, incluídas as extensións de auga mariña en que a profundidade en marea baixa non exceda dos seis metros, que á vez cumpran unha función de importancia internacional, nacional ou autonómica na conservación dos recursos naturais e que sexan declarados como tales.
Poderán comprender zonas ribeiregas, costeiras ou adxacentes, así como as illas ou extensións mariñas de profundidade superior aos seis metros en marea baixa cando estas se encontren dentro do humidal”.

No Capítulo II-Artigo 5º, danse os criterios para o nomeamento de humildal protexido:
a) Que constitúa unha paisaxe singular.
b) Que revista importancia para o mantemento de funcións ecolóxicas.
c) Que se trate dun exemplo raro ou único de humidal.
d) Que sustente poboacións de especies vexetais ou animais importantes para o mantemento da diversidade biolóxica
e) Que sustente nunha etapa crítica do seu ciclo biolóxico especies vexetais ou animais características ou lles ofreza refuxio.
f) Que sustente regularmente unha poboación importante de aves acuáticas invernantes.
g) Que posúa un xustificado interese paleambiental, histórico, cultural ou etnográfico.


Destacamos así mesmo dentro do capítulo II-Artigo 8º, as limitacións e prohibicións tanto para o humidal como para a súa zona periférica de protección:

a) Introducción de especies de flora e fauna non autóctonas.
b) As actividades que directa ou indirectamente poidan producir o desecamento ou a alteración hidrolóxica do humidal.
c) As actividades, verteduras sólidas e líquidas de calquera natureza que afecten de forma negativa á calidade das augas superficiais ou subterráneas que alimentan o humidal.
d) Modificación do réxime hidrolóxico e composición das augas, así como a alteración dos seus límites e medios ecolóxicos.
e) As modificacións da cubeta e das características morfolóxicas do humildal e o recheo do humidal.
f) As explotacións mineiras e extractivas (con excepción de dereitos otourgardos con anterioridade). Unha decisión esta última, errónea, a o noso xuízo.
g) A construcción de edificacións e outros usos residenciais.
h) A utilización de productos praguicidas, funxicidas ou fitocidas que poidan afectar o humidal.
i) As infraestructuras, en particular as viarias, portuarias, enerxéticas ou de telefonía, así como a ampliación das existentes.
j) A utilización de artefactos ou dispositivos que produzan contaminación acústica e incidan negativamente sobre a fauna.
k) As queimas de todo tipo de vexetación que resulten incompatibles coa conservación do humidal.
l) Calquera actividade deportiva ou recreativa non compatible co mantenemento das funcións ou valores polos que se declarou.
m) Calquera outra actividade non recollida anteriormente que poida prexudicar a conservación do humidal. (Punto importante).

No Capítulo III se crea o Inventario de Humidais de Galicia e no anexo I dáse unha lista dos humidais incluídos no inventario:

1) LAGOA E DUNA DE CORRUBEDO – 983,81 ha., Ribeira (A Coruña).

2) COMPLEXO INTERMAREAL “UMIA – OGROVE – A LANZADA – PUNTO CARREIRÓN E LAGOA BODEIRA”. – 2.600,58 ha., Cambados, Illa de Arousa, Meaño, O Grove e Sanxenxo (Pontevedra).

3) LAGOA E AREAL DE VALDOVIÑO – 485,23 ha., Valdoviño (A Coruña)

4) RÍA DE ORTIGUEIRA E LADRIDO – 3.025,27 ha., Cariño e Ortigueira (A Coruña).

5) RIA DE RIBADEO – 613,76 ha., Ribadeo e Trabada (Lugo).


No Anexo II, inclúese unha táboa coa tipoloxía dos humidais.

Como comentario final , deixar constancia, de que segundo a nosa opinión, o número de humidais protexidos é insuficiente en relación a os moitos espacios que deberían ter esta protección na nosa Comunidade. Esperamos e desexamos que non sexa unha lista pechada.

Etiquetas: