"MUSEO DE HISTORIA NATURAL" da Sociedade Galega de Historia Natural
O "MUSEO DE HISTORIA NATURAL da Sociedade Galega de Historia Natural se atopa na cidade de Ferrol (Galicia). A SGHN é unha Entidade Científica sen ánimo de lucro fundada en 1973, inscrita no Rex. Nacional de Asociacións co nº 584918 e rexistrada no folio 11 das Asoc. Protectoras do Medio Ambiente (Xunta de Galicia)Nº AO/C-000/382 do Rex. de Asoc. Culturais Galegas. Membro do Consello Galego de Medio Ambiente. Incluída no Rex. de Entidades de Carácter Ambiental de Galicia co número 2009/0110.
30.7.06
28.7.06
Novas do Museo da Natureza
Novas do Museo da Natureza
No que levamos de tempada de verano o Museo da Natureza continúa incrementando o número de visitas, nestes momentos supera xa os trescentos, e especialmente nos días en que o tempo esta nubrado as visitas aumentan.
Tódolos días achéganse ao noso Museo visitantes que o coñecen por distintas fontes, moitas veces dirixidos dende a caseta de información e turismo do concello de Ferrol, onde se lle proporciona ao turista un tríptico informativo, pero tamén a través da paxina Web da Sociedade Galega de Historia Natural www sghn.org e varias paxinas de tur-operadores, ademais das axendas da prensa local.
Con frecuencia os turistas nos felicitan polos contidos expostos, aínda que lles chama moito a atención o deterioro do edificio e a falta de medios ou axudas, No interior do museo sorprende o grande número de pezas expostas nunha sala tan pequena, No noso museo está ben representada a biodiversidade galega. Lles atrae en especial a lura xigante, exposta nunha gran urna de metacrilato. Observan con curiosidade a colección de cranios de cetáceos e preguntan se tódolos animais apareceron por aquí, tamén lles sorprenden as técnicas de conservación, sobre todo a dermoplastia (maquetas de animais a tamaño natural realizadas a partires de moldes do seu propio corpo) e fan preguntas de como é posible reproducir un Caldeirón Común (Globicephala melas) de 4.30 metros ou unha Tartaruga de Coiro (Dermochelys coriacea). Se interesan tamén polos montaxes de esqueletos, facéndonos preguntas sobre como se reconstrúe unha pitón sen perder a orden das pequenas costelas.
O museo posúe coleccións de aves, peixes, cunchas, minerais e unha peculiar colección de rastros e sinais. Dende a entidade ofrécese información a aqueles que o soliciten dos espacio naturais do concello e bisbarra de Ferrol xa que moitos dos visitantes que veñen a coñecer o noso concello escapan das praias masificadas e valoran máis aquelas que teñen un aspecto natural, sen que sufriran aínda a ordenación turística.
No que levamos de tempada de verano o Museo da Natureza continúa incrementando o número de visitas, nestes momentos supera xa os trescentos, e especialmente nos días en que o tempo esta nubrado as visitas aumentan.
Tódolos días achéganse ao noso Museo visitantes que o coñecen por distintas fontes, moitas veces dirixidos dende a caseta de información e turismo do concello de Ferrol, onde se lle proporciona ao turista un tríptico informativo, pero tamén a través da paxina Web da Sociedade Galega de Historia Natural www sghn.org e varias paxinas de tur-operadores, ademais das axendas da prensa local.
Con frecuencia os turistas nos felicitan polos contidos expostos, aínda que lles chama moito a atención o deterioro do edificio e a falta de medios ou axudas, No interior do museo sorprende o grande número de pezas expostas nunha sala tan pequena, No noso museo está ben representada a biodiversidade galega. Lles atrae en especial a lura xigante, exposta nunha gran urna de metacrilato. Observan con curiosidade a colección de cranios de cetáceos e preguntan se tódolos animais apareceron por aquí, tamén lles sorprenden as técnicas de conservación, sobre todo a dermoplastia (maquetas de animais a tamaño natural realizadas a partires de moldes do seu propio corpo) e fan preguntas de como é posible reproducir un Caldeirón Común (Globicephala melas) de 4.30 metros ou unha Tartaruga de Coiro (Dermochelys coriacea). Se interesan tamén polos montaxes de esqueletos, facéndonos preguntas sobre como se reconstrúe unha pitón sen perder a orden das pequenas costelas.
O museo posúe coleccións de aves, peixes, cunchas, minerais e unha peculiar colección de rastros e sinais. Dende a entidade ofrécese información a aqueles que o soliciten dos espacio naturais do concello e bisbarra de Ferrol xa que moitos dos visitantes que veñen a coñecer o noso concello escapan das praias masificadas e valoran máis aquelas que teñen un aspecto natural, sen que sufriran aínda a ordenación turística.
26.7.06
"Espi" Foca de capelo (cystophora cristata)
“Espi” primeira foca da tempada de verano. Como case tódolos anos, nos meses de xullo e setembro se achegan as nosas costas as Focas de Capelo, procedentes das augas árticas de Groenlandia e Terranova. Trátanse de exemplares xuvenís paridos entre as placas de xeo que flotan á deriva. Os partos acontecen a finais de marzo, por iso os exemplares que atopamos teñen escasamente entre catro e seis meses. Chama a atención o curto período de aleitado de uns catro días, nacendo con once quilos e ao final do destetado poden superar os trinta e cinco.O pasado día 23 de xullo do 2006 a CEMMA Coordinadora para o Estudio dos Mamíferos Mariños recibe un aviso da presencia dunha foca varada viva na praia de Espiñeirido no concello de Ribeira. Trala identificación do animal e o seu estado de saúde se decide ingresar ó animal na Unidade de Coidados Intensivos para lobos mariños da SGHN de Ferrol. O grupo de rescate trasládase ata a praia cunha caixa especial acondicionada con xeo para conseguir baixarlle a temperatura e que lle sexa mais confortable a longa viaxe ata Ferrol. Xa nas instalacións da UCI se procede a estabilizala, arrefriándoa e hidratándoa, tralo que se deixa un tempo de repouso. A continuación, A nosa compañeira, Eva que ademais é ATS, procede á auscultación, comprobando pulmóns, corazón, aparato dixestivo, temperatura corporal, coa dirección do veterinario da CEMMA Josep Alonso, quen tras valorar a situación propón deixar para o día seguinte os intentos de alimentación xa que o animal se atopa moi cansado e probablemente moi afectado polas elevadas temperaturas soportadas na praia, cun moi alto risco de hipertermia. Ao día seguinte “Espi”, como decidimos chamar á foquiña, por haber aparecido na praia de Espiñeirido, atópase moi decaída, nun estado practicamente comatoso que nos fai esperar o peor. Falece ás 12:55 h. do día 24 de xullo.O tratamento foi en todo momento o axeitado, se ben é certo que tiñamos en contra la diferente bioloxía destes animais e a súa vital necesidade dunha temperatura baixa, polo que a pesar de facilitarlle esas condicións o seu estado de saúde, moi débil, fixo imposible recuperar a Espi, tralos éxitos obtidos neste ano na UCI para lobos mariños de Ferrol con tres Lobos Mariños Cincentos que saíron adiante: Rinlo, Burgo e Seixal e que agora mesmo gozan xa da liberdade.
Etiquetas: UCI Lobos mariños e focas
23.7.06
16.7.06
9.7.06
7.7.06
Peixe Espada (Xiphias gladius) - "A ESPADA DOS MARES"
O Museo da Natureza da Sociedade Galega de Historia Natural expón unha nova peza que formará parte dos fondos museísticos. Se trata dun gran cranio de Peixe Espada (Xiphias gladius) procedente do Atlántico norte, que foi poxado o ano pasado na lonxa de Cedeira e mercado pola peixería “LANO” do mercado central de Ferrol, quen cedeu a cachola á SGHN para ser exposta no seu museo da Natureza. É un peixe peláxico migratorio que vive solitario. Co peteiro, dun tamaño de 1/3 da súa lonxitude total, golpea a auga mentres da voltas, confundindo aos bancos de peixes que reaccionan formando grupos compactos e máis fáciles de capturar.
O traballo de reconstrucción desta cabeza durou varios meses dende conseguir salvar o esqueleto óseo, ata recompoñer as moitas pezas que forman o cranio. O traballo terminado da unha idea da lonxitude total deste animal, uns tres metros nunha especie que excepcionalmente pode acadar un máximo de 4,9 metros e un peso duns 150 quilos. Os fondos do Museo contaban xa con varios peteiros de Peixe espada, aínda que incompletos, ademais de outros peixes que posúen excepcionais picos como o “Peixe emperador” e o “Peixe serra”.
Os fondos que conforman o “Museo da Natureza” teñen a súa orixe de acordo cos fins reflectidos nos seus Estatutos, segundo os que “ningún animal poderá ser capturado ou sacrificado especificamente para a súa exposición”, rexeitando, polo tanto, todos aqueles animais nos que non quede clara a procedencia e legalidade. Os fondos non deixan de medrar, para elo e preciso a colaboración cidadá. Na actualidade estase a completar as coleccións de peixes de Galicia, unha das fontes de ingreso son animais procedentes de descartes pesqueiros e capturas accidentais que aparecen abeirados nas nosas costas. Algúns son cedidos polos propios mariñeiros que tras caer nas redes non poden ser liberados con vida, tamén os mercados nos ofrecen peixes descoñecidos ou como o caso do peixe espada que destaca polo seu gran tamaño.
O traballo de reconstrucción desta cabeza durou varios meses dende conseguir salvar o esqueleto óseo, ata recompoñer as moitas pezas que forman o cranio. O traballo terminado da unha idea da lonxitude total deste animal, uns tres metros nunha especie que excepcionalmente pode acadar un máximo de 4,9 metros e un peso duns 150 quilos. Os fondos do Museo contaban xa con varios peteiros de Peixe espada, aínda que incompletos, ademais de outros peixes que posúen excepcionais picos como o “Peixe emperador” e o “Peixe serra”.
Os fondos que conforman o “Museo da Natureza” teñen a súa orixe de acordo cos fins reflectidos nos seus Estatutos, segundo os que “ningún animal poderá ser capturado ou sacrificado especificamente para a súa exposición”, rexeitando, polo tanto, todos aqueles animais nos que non quede clara a procedencia e legalidade. Os fondos non deixan de medrar, para elo e preciso a colaboración cidadá. Na actualidade estase a completar as coleccións de peixes de Galicia, unha das fontes de ingreso son animais procedentes de descartes pesqueiros e capturas accidentais que aparecen abeirados nas nosas costas. Algúns son cedidos polos propios mariñeiros que tras caer nas redes non poden ser liberados con vida, tamén os mercados nos ofrecen peixes descoñecidos ou como o caso do peixe espada que destaca polo seu gran tamaño.
Etiquetas: Museo da Natureza, Peixes e Quenllas