“MUSEO DA NATUREZA” – Novos fondos (27 febreiro 2007)

Cranio de RAIA

Raja clavata Linnéo, 1758.

Común en Galicia. Frecuente ata os 300 metros de profundidade, ben adaptadas á vida bentónica O esqueleto das raias é de cartilaxe. Posúe cranio forte e aplanado. O fociño de moitas raias mantense ríxido por mor da cartilaxe que chega ata a parte anterior do cranio. A boca esta situada na superficie ventral, posúe ringleiras de dentes en ámbalas dúas mandíbulas, compactos e puntiagudos.

Cranio de MARRAXO AZUL Isurus oxyrhinchus Rafinesque,1810.

Quenlla bastante frecuente nas costas galegas. Neste exemplar pódese entender as adaptacións evolutivas relacionadas coa alimentación, como a suspensión mandibular hiostílica, a mandíbula superior non esta unida ao cranio, Permitíndolle unha mordedura protráctil. A mandíbula inferior nestes animais, contrae os tecidos frontais, nos que se fixan as ringleiras de dentes, permitindo que estes impidan a saída da presa.