“Juegos Olímpicos de Pekin” – A outra realidade – (8 agosto 2008)

Hoxe comezan os Xogos Olímpicos de Pekín, cun transfondo de protestas contra a ausencia de dereitos humanos no enorme e aínda descoñecido país organizador. Manifestacións que nada teñen que ver co acontecemento que se vai a iniciar, un dos mellores expoñentes da calidade e dignidade do ser humano, nin coas persoas que van a deixar a pel nos eventos deportivos.
Pero non se pode obviar a realidade política e social do país organizador, precisamente nesa convocatoria que fai para acoller ó resto dos Estados. Non se pode, nin debe, durmitar as conciencias mentres duren os xogos, como si fose a tregua do Nadal dunha guerra inacabable. Temos que apoiar ós deportistas e disfrutar do seu esforzo, pero tamén temos que espertar as conciencias e defender a dignidade da vida.

E non falamos só da vida humana, senón de “vida” en toda a súa globalidade. As barbaridades que se cometen en China contra a vida e os dereitos dos seres vivos son cotiáns. É por elo que recollemos a bandeira que nos ofrece a todos “ANIMANATURALIS” desde a súa páxina web (animanaturalis.org), para achegarnos a esa triste e rexeitable realidade: abuso dos animais na industria china da pel, a venta de carne de can e gato como alimento exótico e as granxas de bilis de oso e tigre para uso da menciña tradicional, son algúns dos moitos horrores que existen nesa parte do mundo, xa que nese país non existe ningunha lei de protección animal, algo que non estraña si temos en conta que non a hai tampouco para protexer ós homes.
A explotación dos nosos compañeiros de viaxe pola vida depende da falta de escrúpulos duns e dos requirimentos do mercado.“ANIMANATURALIS” pon algúns exemplos desta situación, como o acontecido no verán do 2006 cando a morte de 16 persoas por un brote de rabio, motivou cás autoridades sanitarias chinas ordenaran a matanza de 54.000 cans durante cinco días, nos que os animais foron arrebatados ós seus donos e mortos a paos, descargas eléctricas ou enterrados vivos.

PELES: Cando nos atopemos cun artigo de pel de procedencia china, temos que pensar en que o 25% - 30% da pel producida nese país, ven de animais salvaxes e dun 70-75% de animais criados en catividades, en granxas creadas nos derradeiros dez anos con cans, gatos, raposos, visones, mapaches e coellos. Granxas situadas na súa maioría ó norte de China, con clima moi frío para favorecer a calidade do pelo. Nútrense ademais, con cans e gatos que proveñen de incautacións. Tan xeneralizado está nestes momentos este comportamento que nos mercados se expoñen á venta as pelexas de cans e gatos mortos por particulares, que os ofertan como si fosen mazás.
Investigadores de asociación protectoras de animais puideron atopar cans vivos encerrados en habitacións minúsculas e en pleno inverno, as veces en completa escuridade, sen auga, nin comida, rodeados doutros cans mortos e colgados en ganchos. Para proporcionar carne fresca os cans métense en sacos, como si fosen mercancía inerte coas patas suxeitas por arame e se transportan ós matadoiros para manter a demanda dos restaurantes. O carniceiro vai matando ós animais segundo as necesidades.
Nas granxas de gatos, os animais son aforcados ou colgados dun cable mentres se lles introduce auga cunha mangueira ata que se afogan, quitándolles a pel a continuación e sen comprobar si están mortos, para conseguir unha pelexa dunha soa peza.
Todas estas peles se poden atopar nas coleccións de roupa que atopamos nos famosos “chinos” e especialmente en monecos de peluche que simulan cans e gatos durmindo placidamente, tamén en cintos, bolsos, carteiras... China é o provedor da metade das pezas de peles que se venden en Estados Unidos, aínda que nas súas etiquetas se lea que proceden de Europa, os animais e as súas peles proveñen de China. Vexamos esta realidade cando teñamos nas nosas mans productos desta orixe.

BILIS DE OSO: Os osos son os únicos mamíferos que producen unha gran cantidade de ácido ursodesoxicólico (ácido biliar) que se utiliza na menciña tradicional asiática desde fai máis de 3.000 anos polos seus supostos efectos curativos contra a impotencia sexual entre outros males. Esta menciña é a orixe da persecución que secularmente sufriron os ósos nalgúns países como China, Corea e Vietnam e que foi a causa directa da delicada situación actual de moitas das oito especies de ós que se atopan por esa parte do mundo. Apremiados por esta realidade, desde os últimos vinte anos se ven adaptando o sistema de “granxas biliares”.
Nestas granxas, os osos viven en pequenas gaiolas alongadas, onde permanecen recostados e sen posibilidades de modificar a postura para facilitar a extracción de bilis, cuncha ciruxía sen anestesia na que se lles implante un tubo de ferro no abdome, de goteo libre. Moitos osos morren polas infeccións causadas por esta “ciruxía”, pero podemos imaxinar a situación que padecen e na que permanecen mentres viven, aqueles animais que sobreviven, nunha tortura que lles causa dano físico e psicolóxico insufrible.
A especies que máis ven a padecer estas manipulacións é o Oso negro asiático, o coñecido como “Oso luna” ó que xa dedicamos o noso interese cando se atopou na nosa Comunidade un exemplar proceden dun circo, morto e rexeitado na cuneta dunha estrada. Pero as irregularidades dos circos cos animais é outro sucio tema, do que poderíamos falar longo e profundamente.

ÓSOS DE TIGRES: Moi parecido a o tema anterior, pero neste caso a parte máis demandada son os ósos, que segundo a menciña tradicional “elimina a humidade e dispersa a enerxía fría do corpo” ademais doutras supostas propiedades.
Este comercio está prohibido, nembargante como a demanda de ósos seguía a ser moi alta, se iniciou a cría de tigres en granxas, baixo o disfrace de cría para soltar en liberdade. Estamos a falar de 5.000 tigres en catividade, dos que se utilizan ósos, carne e pel.

E ante este triste panorama, a pregunta é ¿que podemos facer os insignificantes humanos que aínda temos conciencia?. Pois pouco para erradicar estas malas practicas, xa que a resposta a ten , coma sempre os políticos e os gobernos dos países que se chaman “civilizados e adiantados”, pero aínda sabendo isto, hai van algún consellos:

---- Non comprar productos fabricados en pel de orixe chino. Recordando os gatiños deitados na cesta fabricados coa propia pel do gato.

---- Podemos escribir ó Comité Olímpico, expoñendo esta realidade e a nosa preocupación, algo que probablemente xa coñecen:
Dirección: correo@coe.es

-----E podemos escribir á embaixada de China:
http://www.embajadachina.es/
C/ Arturo Soria, 113 – 28043 Madrid

Dirección electrónica:

chinaemb-es@mfa.gov.cn

yosy (agosto 2008 --------------